wysoko wrażliwe dziecko forum
To pytanie powinnaś skierować do psychologa, lub psychiatry dziecięcego. Na forum nikt Ci dziecka nie zdiagnozuje. Domyślam się, że jako rodzic , z trojga złego, wolałabyś mieć dziecko wysoko wrażliwe, niż autystyczne, lub z ZA. Prawdę mówiąc, nie spotkałam się z naukowym określeniem "dziecko wysoko wrażliwe”, ale nie będę się upierać, że takowe nie istnieje. W internecie z pewnością znajdziesz opis zachowań dzieci autystycznych i z ZA, możesz sobie porównać z zachowaniem własnego dziecka. CytujWspomniana E. Aron sporządziła test do oceny wrażliwości zarówno osoby dorosłej, jak i dziecka. Znajdziecie je w jej książkach o wysokiej wrażliwości (m.in. Wysoko wrażliwi, jak funkcjonować w świecie, który nas przytłacza; Wysoko wrażliwe dziecko, Wysoko wrażliwi rodzice). Ale testy te są też dostępne w wielu miejscach w WWO, czyli wysoko wrażliwe osoby, przeżywają wszystko bardziej. Są bardziej empatyczne, mocniej odczuwają stres, silniej reagują na sztukę, a nawet głębiej śnią. Dzieje się tak, ponieważ ich układ nerwowy mocniej przetwarza bodźcie i silniej na nie reaguje. Jak funkcjonuje WWO? Jak taką osobę rozpoznać? spis treści 1. Co to jest WWO? 2. Cechy WWO 3. Jak rozpoznać WWO? 4. Jak funkcjonuje osoba WWO? rozwiń 1. Co to jest WWO? WWO, czyli Wysoko Wrażliwe Osoby (inaczej HSP – highly sensitive people), stanowią nawet 20 procent populacji. Funkcjonujące w odniesieniu do nich pojęcie zostało wprowadzone przez Elaine N. Aron, autorkę książki „Wysoko wrażliwi”. Zobacz film: "#dziejesienazywo: Psychoterapia par - razem czy osobno?" Wysoka wrażliwość nie jest nieprawidłowością czy zaburzeniem. Wynika z innej budowy mózgu i jest warunkowana genetycznie. U osób WWO układ nerwowy mocniej przetwarza bodźcie i silniej na nie reaguje. Ma to swoje konsekwencje. 2. Cechy WWO Osoby wysoko wrażliwe są bardziej czułe na bodźce i doświadczenia, wyróżniają się większą reaktywnością emocjonalną, fizyczną i sensoryczną oraz rozbudowanym życiem wewnętrznym. Co to oznacza? Specjaliści wysoką wrażliwość opisują za pomocą akronimu DOES. Ten obejmuje cztery kluczowe aspekty zachowania: D (depth of processing): głębia przetwarzania, O (overstimulation): przestymulowanie, E (emotional reactivity and empathy): reaktywność emocjonalna i empatia, S (sensing the subtle): wyczuwanie subtelności. Co to znaczy? WWO mają skłonność do głębokiego i intensywnego przetwarzania informacji, analizowania różnych aspektów i niusansów życiowych (i to nie tylko przed podjęciem decyzji lub przystąpieniem do działania). Nieustannie przeżywają w głowie różne sytuacje, rozkładając je na czynniki pierwsze. Rozważają także różne możliwości i kreują plany, także alternatywne czy awaryjne. Cechują się umiejętnością czytania między wierszami i błyskawicznego łączenia faktów. WWO wyróżnia także dokuczliwa tendencja do stosunkowo szybkiego przebodźcowania, czyli przestymulowania i przesytu bodźcami, co prowadzi do obciążenia układu nerwowego i wywołuje poczucie zmęczenia. Typowe dla WWO są silnie przeżywane reakcje emocjonalne, ale i empatia. Są również wyjątkowo wrażliwe na nawet subtelne sygnały wysyłane przez inne osoby (np. mowa ciała, ton głosu, spojrzenie, mimika). Potrafią współ-odczuwać. 3. Jak rozpoznać WWO? DOES to nie jedyne cechy szczególne WWO. Jak rozpoznać taką osobę? Zwykle osoba wysoko wrażliwa jest: szczególnie wrażliwa na sztukę i piękno, bardzo spostrzegawcza, wyczulona na szczegóły. Ma zdolność ich dostrzegania, zapamiętywania i analizowania, wrażliwa na krzywdę, ból, cierpienie i potrzeby innych – tak ludzi, jak i zwierząt, nieufna, ostrożna w kontaktach. Czuje niechęć do powierzchownych relacji i small talków. Cechuje ją nadmierna emocjonalność w sytuacjach społecznych, przywiązana do bliskich i przyjaciół. Buduje bardzo silne i trwałe relacje, chłonna jak gąbka: chłonie nastroje otaczających ją ludzi, jest wrażliwa na zmiany nastroju czy nastawienia, posiada umiejętność określenia cudzych emocji, podatna na stres, przytłoczenie i wyczerpanie emocjonalne. Ma fizyczne lub emocjonalne poczucie wycieńczenia po spotkaniach z różnymi ludźmi, rozważna: dość długo podejmuje decyzje, nie lubi zmian i niespodzianek. Ma trudność z przystosowaniem się do nowych okoliczności, sumienna, rzetelna i dokładność w działaniu, jednocześnie kreatywna. Często działa intuicyjnie, refleksyjna. Często doskwiera jej lęk o bliskich i poczucie, że życie jest przytłaczające. Wszelkie życiowe sytuacje budzą w niej uczucia znacznie silniejsze niż u innych ludzi, domatorem. Lubi spędzać czas w samotności, w domowym zaciszu, w ciszy. 4. Jak funkcjonuje osoba WWO? Ludzie wysoko wrażliwi są pełni emocji, bodźców, doznań, refleksji, wrażeń. Można powiedzieć, że widzą więcej, czują bardziej, przeżywają znacznie intensywniej. Ma to swoje plusy, ale i sporo minusów. Osoba wysoko wrażliwa bowiem: nie radzi sobie dobrze z dużą ilością bodźców. Te ją męczą i odbierają energię, wywołują symptomy somatyczne (np. bóle głowy, pleców, karku, problemy gastrologiczne), ma dużą potrzebę spokoju. Najlepiej czuje się w domu, na wsi, w lesie czy przedmieściach, nie lubi znajdować się w centrum uwagi. To wywołuje w niej napięcie i stres. Bardzo często towarzyszy jej nieśmiałość i wycofanie (tak dorośli, jak i dzieci wysoko wrażliwe), silnie odczuwa nie tylko emocje, ale i potrzeby, także te najbardziej pierwotne jak głód. Ten wywołuje frustrację i brak skupienia, podatna na stres. Ten wywołuje nie tylko trudna sytuacja, ale i chaos, dynamika i szybkie tempo działań. To dlatego WWO nie lubi pracować pod presją czasu. Ma problem z wykonywaniem kilku czynności jednocześnie. Wysoka wrażliwość może być zarówno błogosławieństwem, jak i przekleństwem. Jakie są rady dla wysoko wrażliwych? Najważniejsza jest samoświadomość (warto się obserwować, ale i np. wykonać WWO test), a także zrozumienie, wyrozumiałość oraz chronienie się przed zbyt silnymi bodźcami oraz niektórymi sytuacjami. Zdecydowanie nie można swojej wrażliwości uznawać za słabość i próbować na siłę się zmieniać. Zobacz też: Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki. polecamy DZIECKO WRAŻLIWE: najświeższe informacje, zdjęcia, video o DZIECKO WRAŻLIWE; Wrażliwe dziecko Gazeta.pl Forum spis tematów dziecko wrażliwe Wysoko wrażliwe dzieci są w naszej populacji od zawsze. Wcześniej mówiono o nich, że są nieśmiałe, że to introwertycy, dzieci bojaźliwe lub tzw. „wolno rozgrzewające się”. Dzięki licznym badaniom wykonanym przez zespół naukowców pod skrzydłami Elaine Aron (również osoby wysoko wrażliwej) wiemy, że to nie do końca prawda. Wśród wysoko wrażliwych osób 70% to introwertycy, ale pozostałe 30% to ekstrawertycy. Kim więc jest dziecko wysoko wrażliwe?Co to znaczy, że dziecko ma wysoką wrażliwość emocjonalną? Szybko płacze, gdy ktoś zrani jego uczucia. Martwi się bardziej niż jego rówieśnicy. Cieszy i jest radosne „całym sobą”. Zastanawia się, zanim coś zrobi. Często jest zamyślone i obserwuje otoczenie, co błędnie jest interpretowane jako nieśmiałość czy strach. Bywa wyjątkowo życzliwe i sumienne. Bardzo martwi się niesprawiedliwością, okrucieństwem czy brakiem odpowiedzialności. Termin wysoka wrażliwość został wprowadzony przez profesor Elaine Aron. Jak pisze autorka, „nie odkryłam żadnej nowej cechy, a jedynie nadałam istniejącej właściwą nazwę”. Wysoka wrażliwość to cecha dziedziczna (wysoko wrażliwe dzieci zwykle mają wysoko wrażliwych rodziców), która niezależnie od płci występuje u 15-20% dzieci. Jest ona widoczna już w niemowlęctwie. Wysoko wrażliwe niemowlęta podskakują, gdy muzyka głośno gra, płaczą, gdy światło razi je w oczy, raczej chcą jeść tylko wybrane potrawy, odłożone na chwilę do łóżeczka zaczynają płakać. Mówi się, że najlepiej się czują u opiekuna na rękach. Starsze dzieci cechuje wysoka wrażliwość emocjonalna. Jak wspierać dziecko wrażliwe, piszemy w drugiej części artykułu - czytaj >>>Cechy dzieci wysoko wrażliwych Wysoka wrażliwość, która dotyczy również dorosłych ludzi, obejmuje 4 cechy. Aby mówić o wysokiej wrażliwości, wszystkie powinny być obecne u dziecka. 1. Głębokie przetwarzanie – dziecko jest bardziej świadome tego, co się dzieje, zarówno wewnątrz jego ciała, jaki na zewnątrz (w otoczeniu). Głębokie przetwarzanie może mieć charakter nie do końca świadomy. Cechy świadczące o głębokim przetwarzaniu: powolne i stopniowe przyzwyczajanie się do nowych sytuacji i rzeczy z uwagi na silną potrzebę obejrzenia, obserwowania i podjęcia decyzji, czy włączyć się do działania czy też nie; trudności z podejmowaniem decyzji wynikające z potrzeby zebrania wielu szczegółów i rozważenia za i przeciw; raczej wolne przyswajanie nowych osób, rzeczy czy sytuacji np. w szkole; zadawanie głębokich, refleksyjnych pytań, często ponad wiek dziecka; używanie trudnych słów, którymi zwykle posługują się dużo starsze dzieci, a nawet dorośli. 2. Łatwość ulegania przestymulowaniu – dotyczy to poczucia przeciążenia układu nerwowego z uwagi na wymienione wcześniej głębokie przetwarzanie. Wynika to z faktu, że dzieci wysoko wrażliwe są bardziej czułe niż rówieśnicy na docierające bodźce czy to fizyczne, czy to społeczne. Te dzieci po prostu myślą intensywniej niż rówieśnicy, a także zauważają wiele przeszkadzających im rzeczy, na które inni w ogólnie nie zwracają uwagi np.: hałas, faktura ubrania, kamyk w bucie, wilgotne ubranie, drapanie metki, szwy w ubraniach, nawet w skarpetkach, przyprawy (nie tylko orientalne) oraz zapachy. Dzieci wysoko wrażliwe szybciej się męczą psychicznie i fizycznie. To dlatego preferują raczej ciche zabawy oraz potrzebują dodatkowych przerw. Zdarza się, że dbając o siebie i chcąc uniknąć przestymulowania, będą też unikać rodzinnych obiadów, urodzinowych przyjęć lub będą chciały nieoczekiwanie wrócić do domu. Mogą nawet rezygnować z gier zespołowych czy występów na forum np. klasy, szkoły, rodziny. Po dzieciach wysoko wrażliwych widać przeciążenie i stres, to dlatego zdarza się, że ich zachowanie jest odczytywane przez otoczenie jako dziwne, nieadekwatne lub przesadne. 3. Reaktywność emocjonalna połączona z empatią – oznacza, że te dzieci dużo częściej niż rówieśnicy silnie reagują emocjonalne zarówno na doświadczenia pozytywne, jak i negatywne. Ponieważ wszystko odczuwają głębiej, to dużo łatwiej wybuchają intensywnym płaczem czy cieszą się całym ciałem. Np. silnie reagują, gdy popełnią błąd i nieważne, czy jest on duży czy mały. Empatia oznacza wrażliwość na przeżycia i emocje innych ludzi. Te dzieci po prostu wiedzą, co czują i co myślą inni. Empatia w połączeniu z silnymi emocjami oznacza współczucie. Zauważają cierpienie i stres innych – rodziców, rówieśników oraz zwierząt. To dlatego przeraża je okrucieństwo czy niesprawiedliwość. 4. Wyczulenie na subtelne bodźce – oznacza wrażliwość na nawet bardzo ciche dźwięki, ledwo wyczuwalne zapachy, nowe smaki itp. Ale są również takie dzieci, u których bardziej rozwinięte są nie narządy zmysłu, a wyższy poziom myślenia i odczuwania. To dlatego mocno reagują na najmniejszą oznakę naruszenia ich integralności i autonomii czy brak akceptacji. Od razu wyczuwają przyjazny bądź nieprzyjazny ton głosu, mimikę, gesty u rodzica, rówieśnika czy nauczyciela. Wyczulenie na bodźce skutkuje tym, że dziecko usłyszy śpiew ptaka, odgłos jadącego w oddali samochodu. Dostrzeże znacznie więcej niż inni, co przedstawia określone dzieło sztuki, wyczyta więcej z lirycznego wiersza. Dzieci wysoko wrażliwe potrafią uważnie myśleć, głęboko odczuwać i zwracać uwagę nawet na drobne niuanse rzeczywistości, co pozwala im widzieć świat w szerszej perspektywie. Wspomniana już Elaine Aron mówi, że “wychowanie wysoko wrażliwego dziecka to wspaniały podarunek dla świata”, choć dbanie o to, by te dzieci się dobrze rozwijały, jest nie lada wyzwaniem dla rodziców. Z drugiej strony dla tych dzieci niezwykle ważne jest środowisko, w którym przyjdzie im żyć i mieszkać. Okazuje się, że niesprzyjające im otoczenie, wystawianie na zbyt duży stres, krytykę czy stanowcze egzekwowanie konsekwencji, może spowodować, że dziecko wróci do zachowań i problemów typowych dla młodszego wieku. Kiedy wysoko wrażliwe dziecko dobrze czuje się w rodzinie, może zachowywać się bardziej dojrzale niż jego rówieśnicy. „Jeśli pragnie się mieć wyjątkowe dziecko, trzeba się na to wyjątkowo przygotować”. Źródło:Elaine Aron. Wysoko wrażliwe dziecko. Wydawnictwo GWP. Sopot 2017. Thomas Boyce. Dziecko orchidea czy mlecz. Wydawnictwo Czarna Owca. Warszawa 2019. Marzena Jasińska Trener, dyplomowany coach, doradca rodzinny. Od lat wspiera rodziców w konsultacjach indywidualnych oraz warsztatach psychoedukacyjnych. Swoją pracę opiera na filozofii Jespera Juula, założeniach Rodzicielstwa Bliskości oraz Porozumienia Bez Przemocy. Specjalizuje się w zakresie neurodydaktyki oraz uczenia się uczniów. Ekspert rozwoju osobistego, komunikacji, negocjacji. W swojej pracy zajmuje się także tematyką mediacji szkolnych, procesów grupowych, zarządzania zmianą w organizacji i zarządzania zespołem. Na co dzień prowadzi konsultacje dla rodziców w gabinecie pomocy rodzinie – Familia w Gdańsku. Prywatnie mama dwóch dorosłych synów.
autyzm wysoko funkcjonujący, zaburzenie semantyczno-pragmatyczne, zespół wielu złożonych zaburzeń rozwojowych, hiperleksja. Diagnozowanie autyzmu jest dość trudne. Wynika to między innymi z faktu, że podobne objawy dają także innego rodzaju zaburzenia, np.: ADHD, schizofrenia dziecięca, zespół Retta, stereotypie ruchowe i inne.
Twoje dziecko jest nadwrażliwe, możesz opisać je jako nieśmiałe albo emocjonalne lub lękowe? A być może najlepiej opisuje je psycholog Elaine Aron? „Osoby wysoko wrażliwe wszystko przetwarzają głębiej. Szukają relacji pomiędzy wszystkim, co postrzegają, przeszłymi doświadczeniami lub analogicznymi obiektami. Robią to niezależnie od tego, czy zdają sobie z tego sprawę, czy nie.” Naukowcy przez długi czas zastanawiali się, czy to, że niektóre osoby są bardziej wrażliwe niż inne wiąże się z genami czy ze środowiskiem. Wygląda, że najnowsze badanie przeprowadzone w Queen Mary University of London i Kings College London pozwala odpowiedzieć na to pytanie. Michael Pluess, profesor psychologii rozwoju na Queen Mary University of London i kierownik badania, powiedział: „Wrażliwość, jako podstawowa ludzka cecha jest czymś, co łączy nas wszystkich. Ale różnimy się tym, jak wpływają na nas nasze doświadczenia. Naukowcy zawsze uważali, że istnieje genetyczna podstawa wrażliwości, ale po raz pierwszy byliśmy w stanie oszacować, w jakim stopniu jest ona przekazywana genetycznie”. Przebadano 2800 siedemnastoletnich bliźniąt (w tym około 1000 jednojajowych), aby zobaczyć, jak silnie wpłynęły na nie pozytywne lub negatywne doświadczenia. Celem było sprawdzenie, jak wiele różnic we wrażliwości można wyjaśnić czynnikami genetycznymi, a ile związanych jest ze środowiskiem lub wychowaniem. Z badań jasno wynika, że w 47 procentach nasz stopień wrażliwości jest uwarunkowany genetycznie, a 53 procent mają na niego wpływ czynniki środowiskowe. Dr Elham Assary, współbadacz powiedział: „Jeśli dziecko jest bardziej wrażliwe na negatywne doświadczenia, może się zdarzyć, że łatwiej będzie się stresować i odczuwać lęk w trudnych sytuacjach. Z drugiej strony, jeśli dziecko jest bardziej wrażliwe na pozytywne doświadczenia, może być tak, że będzie czerpać większe korzyści z interwencji psychologicznych w szkole”. Profesor Pluess uważa, że odkrycia mogą pomóc nam w zrozumieniu i radzeniu sobie z wrażliwością w nas samych i innych. „Ponieważ teraz wiemy, że wrażliwość wynika zarówno z biologii, jak i środowiska, ważne jest, aby ludzie uznawali ją za ważną część tego, kim są i uważali ją za siłę, nie tylko jako słabość”. Co to jest wrażliwość emocjonalna? Wrażliwość emocjonalna oznacza łatwość lub trudność, z jaką twoje dziecko reaguje emocjonalnie na różne sytuacje. Stopień wrażliwości emocjonalnej jest nieodłączną częścią jego temperamentu. Niektóre dzieci są bardzo wyczulone na własne uczucia i bardzo głęboko odczuwają różne rzeczy. Ale są też dzieci, które bardzo silnie dostrajają się do emocji otoczenia. Wszystkie są pełne empatii i troski. Często zadają wnikliwe pytania i mają analityczny oraz kreatywny umysł. Jednocześnie świat „czują” o wiele mocniej. Bardzo wrażliwe dzieciwykrywają subtelne zapachy, zauważają mnóstwo szczegółów, niektóre potrawy wydają się im zbyt aromatyczne, a ubrania zbyt szorstkie. Nawet kiedy są szczęśliwe, mogą nie chcieć brać udziału w zajęciach grupowych, odmawiać wyjazdu na kolonie i występów w szkole. Często przejmują emocje ludzi wokół nich i szybko mogą czuć się przemęczone ilością bodźców, na które ich koledzy nie zwróciliby uwagi. Dlatego też są podatne na nagłe napady złości lub załamania emocjonalne. Najczęściej w takich sytuacjach dostają etykietę „nieśmiałych”, „dziwnych”, „przewrażliwionych” lub „nieelastycznych”. Co musisz wiedzieć o wysoko wrażliwych dzieciach? Psychoterapeutka i badaczka wysokiej wrażliwości Elaine Aron sugeruje, że osoby wysoko wrażliwe mają 4 współwystępujące cechy: głębokie przetwarzanie, łatwość ulegania przestymulowaniu, reaktywność emocjonalną połączoną z dużą empatią, wyczulenie na subtelne bodźce. Jak manifestuje się głębokie przetwarzanie u dziecka? Często o takich dzieciach myślimy jako o refleksyjnych, analitycznych, nad wiek rozwiniętych. To one zadają głębokie pytania, używają bogatego słownictwa, dzielą się zaskakującymi spostrzeżeniami, a ich poczucie humoru jest błyskotliwe. Jednocześnie podejmowanie decyzji sprawia im trudność, bo rozważają zbyt wiele możliwości. Również wchodzenie w nowe sytuacje i poznawanie osób często wywołują w nich dyskomfort, ponieważ potrzebują czasu, żeby się przyjrzeć i ocenić, czy są gotowe na nowe relacje. Łatwość ulegania przestymulowaniu związana jest z tym, że twoje dziecko dużo silniej doświadcza bodźców zarówno wewnętrznych, jak i zewnętrznych. A ponieważ dzieci są na etapie intensywnej obserwacji, przetwarzania informacji i nauki, to nawet te mniej wrażliwe czasem bywają zmęczone i zestresowane. U dzieci wysoko wrażliwych przebodźcowanie następuje szybciej, bo dużo głębiej i szczerzej analizują każdą sytuację. W efekcie dochodzi do załamań emocjonalnych, które manifestują się w różny sposób: bezsennością, płaczem, nadmiernym pobudzeniem, wycofaniem. W 2012 roku psycholog i terapeutka systemowa Friederike Gerstenberg przeprowadziła badanie, w którym porównała reakcje osób wrażliwych i niewrażliwych podczas wykonywania trudnego zadania percepcyjnego. I chociaż osoby wrażliwe wykonały pracę dokładnie i szybciej, to po zakończeniu były nieporównanie bardziej zestresowane niż reszta uczestników. źródło Kolejną cechą, którą możesz zaobserwować jest reaktywność emocjonalna połączona z dużą empatią. Takie dzieci chciałyby przytulić cały świat. Rozpaczają nad cierpieniem zwierząt, przeżywają, kiedy widzą, że coś nam dolega, potrafią nagle wybuchnąć płaczem, dbają o uczucia innych ludzi, przeżywają swoje błędy i oceniają się krytycznie. Z badań wiemy, że silnie reagują zarówno na pozytywne, jak i negatywne doświadczenia. Jest to związane nie tylko z głębokim przetwarzaniem, ale również z ich wyczuleniem na subtelne bodźce. Wrażliwe dziecko zauważa nawet drobne zmiany w otoczeniu, wyczulone jest też na ton głosu, gestykulację. Jako pierwsze poczuje „dziwne zapachy”, usłyszy najcichsze dźwięki. Wyprawa do kina może je przerażać ze względu na głośność i dużą liczbę osób, czasem nawet dźwięk wodospadu może powodować u niego niepokój. Jak możesz pomóc wysoko wrażliwemu dziecku? W 1995 roku profesor pediatrii i psychiatrii W. Thomas Boyce i jego współpracownicy przeprowadzili badanie, które pokazało, że dzieci wysoko wrażliwe, jeśli są wychowywane w stresującym środowisku, dużo częściej chorują i doznają urazów. Natomiast jeśli środowisko domowe jest stabilne i przewidywalne, doznają urazów rzadziej niż ich rówieśnicy. Boyce wysoko reaktywne dzieci nazywa orchideami, które potrzebują dbałości, by móc pięknie rozkwitnąć, dzieci niereaktywne nazywa mleczami, które potrafią się cudownie rozwijać w każdych warunkach i radzić sobie ze wszystkimi niedogodnościami. Profesor Boyce sugeruje, że od naszej postawy zależy, czy wrażliwość dziecka stanie się problemem czy potencjałem, który można wykorzystać, żeby rozkwitł. Pierwsze, co możemy zrobić to zaakceptować temperament dziecka. Pamiętać też, że ono szczególnie potrzebuje rutyny i przewidywalności oraz poczucia, że jest kochane bezwarunkowo. Jest jeszcze jedna ważna rzecz, o której mówi lekarz: „Myślę, że jest to prawdopodobnie najtrudniejsze zadanie rodzicielskie w wychowywaniu dziecka-orchidei. Rodzice muszą balansować na bardzo cienkiej linii, z jednej strony nie doprowadzając do sytuacji, które naprawdę przytłaczają dziecko i wywołują w nim wielki lęk, a z drugiej strony nie chroniąc ich całkowicie przed doświadczeniami, które nauczą je opanować tego rodzaju przerażające sytuacje”. Czyli co konkretnie możesz zrobić, żeby wesprzeć swoje wysoko wrażliwe dziecko? Zrozum, że wrażliwość emocjonalna jest częścią wrodzonego temperamentu twoich dzieci. Unikaj negatywnych etykiet. Nie mów dziecku, że jest beksą, histerykiem, samolubem, egoistą itd. Zamiast tego pozytywnych słów, takich jak „bardziej wrażliwy”, „czuły”, „empatyczny”. Zacznij myśleć o wrażliwości swojego dziecka jak o szczególnym darze, możliwości, potencjale. Staraj się zrozumieć intensywne reakcje i zachowania, które mogą wydawać ci się trudne. Nie zawstydzaj dziecka za to, kim jest. Naucz dziecko i siebie nazywania emocji tak, żeby potrafiło opowiadać i odpowiednio wyrażać swoje uczucia. Codzienne sytuacje, oglądanie filmu, wspólne czytanie książki lub spacer mogą być świetną okazją do dzielenia się swoimi uczuciami i pomaganiu dziecku w rozpoznawaniu własnych uczuć i reakcji. Przypatrz się sobie i sprawdź, w jaki sposób możesz dopasować się do potrzeb swojego dziecka i opracuj strategie, które pomogą wam we wzajemnym zrozumieniu. Jeśli masz więcej niż jedno dziecko, nie porównuj. Sprawdź również potrzeby każdego z nich. Może być tak, że np. twoje żarty dla jednego z nich będą świetną zabawą, a dla wysoko reaktywnego czymś, co sprawi mu przykrość. Wrażliwe dzieci potrzebują dużej zachęty. Doceniaj starania, nawet jeśli nie od razu kończą się sukcesem. Tylko upewnij się, że to zasłużona pochwała. Dzieci chwalone bez względu na to, co robią, często mają niższą samoocenę niż te, które są chwalone za konkretne działania. Upewnij dziecko, że wszystkie emocje są w porządku. Nie ma dobrych i złych. Każda z nich jest po prostu informacją. Złość pokazuje, że jakieś nasze granice zostały przekroczone, lęk podpowiada, że może nie czujemy się dostatecznie silni, odważni, itd. Kiedy dziecko nauczy się rozpoznawać i nazywać emocje, można mu będzie podsuwać odpowiednie narzędzia, które pozwolą przekształcać je na konstruktywne zachowania. Uszanuj potrzebę wyciszenia. Jak wiesz dzieci wysoko reaktywne dużo szybciej reagują i się wzbudzają oraz wypalają emocjonalnie. Dlatego jeśli widzisz, ze potrzebują odpoczynku, pobycia samotnie – pozwól na to. Pozwól dziecku mówić nie. Zobacz jak często my dorośli dajemy sobie prawo do mówienia „nie” i jak rzadko udzielamy go dzieciom. Oczywiście są sytuacje, gdzie bez wątpienia powinniśmy mieć decydujący głos, jednak jeśli dziecko mówi, że nie chce pójść na urodziny do kolegi, nie podziela naszego entuzjazmu, żeby wyjechać na obóz czy wystąpić w przedstawieniu, to po prostu uznaj jego potrzebę. Bądź cierpliwa/y. Pamiętaj, że twoje dziecko wnikliwie przetwarza informacje, dlatego potrzebuje więcej czasu, żeby odnieść się do propozycji czy sytuacji. Głęboko się nad nimi zastanawiając, analizując problem pod wieloma różnymi kątami i łącząc je z większym obrazem. Nie zapominaj mówić dziecku, że „świat potrzebuje wyjątkowych ludzi, takich jak ty”. Przecież zapewne nie masz wątpliwości, że empatia, słuchanie i zrozumienie to wspaniałe cechy, a wrażliwe dzieci mogą być również wyjątkowo analityczne i kreatywne. Dlatego upewnij dziecko, że chociaż jego temperament może dla niego być wyzwaniem, to jego wrażliwość jest prawdziwym darem. Tylko jeśli rodzic zrozumie czym jest wysoka wrażliwość i jak wyjątkowe jest jego dziecko będzie w stanie chronić je przed takimi sądami i pomoże mu w pełni wykorzystywać swoje mocne strony. Wysoko wrażliwe dzieci są bardzo spostrzegawcze, zauważają zdecydowanie więcej szczegółów niż ich rówieśnicy. Są dobrymi obserwatorami. Opublikowany przez: LwiaMatka Źródło artykułu: Elaine N. Aron "Wysoko wrażliwi", Wydawnictwo JK, 2017 2019-10-04 12:14:23 Kim są wysoko wrażliwi dorośli i jak odnajdują się w roli rodziców? Czym jest wysoka wrażliwość? Czy to dobrze czy źle dla rodzica? I co zyskuje a co traci dziecko wysoko wrażliwych rodziców? Wrażliwość na dźwięki, zapachy i "gryzące swetry", niechęć do zatłoczonych miejsc, utożsamianie się z cudzymi nastrojami i zazwyczaj spora empatia w stosunku do innych, to cechy, które jeszcze do niedawna przypisywano ludziom "przewrażliwionym", nieśmiałym, wycofanym czy neurotycznym. Odkrycie nowej cechy w psychologii - wysokiej wrażliwości przetwarzania zmysłowego, zmieniło optykę zagadnienia osób Wysoko Wrażliwych. To dobra wiadomość, czczególnie dla Wysoko Wrażliwych, stanowiących dziś nawet 20% całej populacji. Jak Wysoko Wrażliwi odnajdują się w roli rodziców, kiedy dodatkowych bodźców słuchowych, zapachowych, sensorycznych i stresowych jest - nie przymierzając - od groma? Co to znaczy być Osobą Wysoko Wrażliwą? Definicja wysokiej wrażliwości autorstwa Elain N. Aron, zawiera cztery główne filary: głębię przetwarzania przestymulowanie reaktywność emocjonalną wyczuwanie subtelności Każda z tych cech wymaga doprecyzowania i u każdej osoby Wysoko Wrażliwej przybiera nieco inną formę, ale starając się o jakieś większe uogólnienie, Wysoko Wrażliwi po prostu "czują bardziej". Głębia przetwarzania polega na W książce"Wysoko wrażliwi" E. N. Aron można wykonać test, który określi czy jesteśmy wysoko wrażliwi i co się z tym wiąże. Z pewnością wielu współczesnych dorosłych z ulgą przyjmie do wiadomości, że w tym, z czym mierzyli i mierzą się całe życie, nie są odosobnieni, a komentarze w stylu "nie przesadzaj", "nic się przecież nie stało", "wydaje ci się" czy "nie histeryzuj" w odniesieniu do ich reakcji, odarte zostaną z łatki osoby przewrażliwionej. Bo wysoko wrażliwy to nie przewrażliwiony. Na czym (w wielkim uproszczeniu) polega różnica? Narażone na hałas, np. jednostajnie brzmiący gwar wielu rozmów przerywany salwami śmiechu, dźwiękami muzyki, ekspresu do kawy i szczekaniem psa, osoby "przewrażliwione" skomentować mogą jako "męczące", jednak cała sytuacja nie wpływa na ich stan. Osoby Wysoko Wrażliwe z wrażliwością na dźwięki, autentycznie cierpią w tak skomasowanym hałasie, przez co nie mogą skupić się na rozmowie, czuć komfortowo, cieszyć ze spotkania. Gdy intensywność bodźców dźwiękowych eskaluje i staje się nie do wytrzymania, muszą natychmiast zmienić miejsce na ciche lub przynajmniej pozbawione tłumów, aby jako tako dojść do siebie. Wysoko Wrażliwi Rodzice: dar czy klątwa? Według najnowszych badań nad cechą wysokiej wrażliwości przetwarzania zmysłowego, szacuje się że osób z taką formą wrażliwości jest od 15% do 20% w skali społeczeństwa. To całkiem spory odsetek. Rodzice Wysoko Wrażliwi Co zyskuje dziecko wysoko wrażliwych rodziców? .....